Και οσα ζησαμαι μαζι εκει..............
και μου μίλησε για σένα που είχα χρόνια να σε δω
και περίμενα ν’ ακούσω πως στο βάθος
της καρδιά σου θα υπάρχω πάντα εγώ
Πόσο λάθος είχα κάνει το κατάλαβα μετά
που με χτύπησε στη πλάτη και μου είπε φιλικά
άκου φίλε μη σε νοιάζει, τη ζωή της έχει φτιάξει τώρα πια
Και σταμάτησε για λίγο η καρδιά μου σα να έχασα τον κόσμο ξαφνικά
δεν περίμενα ποτέ πως θα πονέσω τόσο πολύ χρόνια μετά
Και σταμάτησε για λίγο η καρδιά μου χίλια έγινα κομμάτια τελικά
δε φαντάστηκα ποτέ πως θα το πάρω τόσο πολύ προσωπικά, προσωπικά...
Ξέρω κάποτε σου είπα της αγάπης το γυαλί
έχει μέσα μου ραγίσει και σε πόνεσα πολύ
Ξέρω είχες στο φινάλε το δικαίωμα
να φτιάξεις τη δική σου τη ζωή
Κάτι λόγια που μου είπαν χθες το βράδυ φιλικά
σαν αντίλαλος γυρνάνε στο μυαλό μου τελικά
άκου φίλε μη σε νοιάζει
τη ζωή της έχει φτιάξει τώρα πια
Και σταμάτησε για λίγο η καρδιά μου...
ΒΑΣΙΛΗΣ..ΓΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ...
Οι μονες στιγμες
που αξιζουν στη ζωη...
Ειναι αυτες
που το συναισθημα...
ξεπερασε την λογικη...
Μας διδασκουν...να μετραμε τα λεπτα...τις ωρες...τις μερες...τα χρονια...αλλα κανεις δεν εξηγει...την αξια της στιγμης...!!!
Οι πιο όμορφοι άνθρωποι που έχουμε γνωρίσει είναι αυτοί που έχουν γνωρίσει την ήττα, γνώρισαν τον πόνο, γνώρισαν την πάλη, γνώρισαν την απώλεια, και βρήκανε τον δρόμο τους στα βάθη. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μία εκτίμηση, μία ευαισθησία, και μία κατανόηση της ζωής που τους γεμίζει με συμπόνια, ευγένεια, και μία βαθιά αγάπη. Οι όμορφοι άνθρωποι δεν τυχαίνουν έτσι απλά..
Είναι πουλιά ταξιδεμένα, έχουν πετάξει μακριά. Μοιράσανε τον χρόνο τους σε τόπους διαφορετικούς. Σε όλους έδωσαν, από όλους κάτι πήραν. Γέμισαν εικόνες, ρούφηξαν μυρωδιές, άγγιξαν το κρύο και τη ζέστη, άκουσαν μελωδίες και κραυγές, γεύτηκαν την ζωή και τον έρωτα. Και ερωτεύτηκαν τελικά την ίδια τη ζωή.
"Στη νύχτα θα ρίξω άλλη μια φωτοβολίδα
μην τύχει και τη δει καμια ελπίδα
και έρθει να σου αλλάξει διαδρομές.."
Μενω μοναχος
στο παρον μου...
Να σωσω οτιδηποτε
αν σωζεται...!!!
Να τις φροντιζεις τις αναμνησεις σου...
Δεν θα γινουν ποτε ξανα στιγμες...!!!
'Η ΣΤΙΓΜΗ ΑΡΚΕΙ...''
''Σου μιλαώ εδώ σ'αυτό το ψεύτη τον καιρό
Για όνειρα που άφησα στη μέση
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να ανατρέψει..
Εγώ χαράμισα τα πιο καλά μου χρόνια
Να περιμένω μιας αγάπης γυρισμό
Έχτιζα πύργους από άμμο και κοχύλια
Και έκλεινα μέσα εκεί χιλιάδες σ'αγαπω
Εδώ δε ζήτησα βοήθεια από κανένα
Πάντα πετούσα στο δικό μου ουρανό
Και ήρθαν στιγμές που τα πληγώσαν τα φτερά μου
Μα εγώ συνέχισα και έτσι να πετώ
Μου μιλάς και εσύ και μου ματώνεις μια πληγή
Που έχω μέσα μου και έχει ριζώσει
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να σκοτώσει
Εγώ χαράμισα τα πιο καλά μου χρόνια
Να περιμένω μιας αγάπης γυρισμό
Έχτιζα πύργους από άμμο και κοχύλια
Και έκλεινα μέσα εκεί χιλιάδες σ'αγαπω
Εδώ δε ζήτησα βοήθεια από κανένα
Πάντα πετούσα στο δικό μου ουρανό
Και ήρθαν στιγμές που τα πληγώσαν τα φτερά μου
Μα εγώ συνέχισα και έτσι να πετώ...
ποτέ δε διάλεξα καιρό, για να πετώ......''
Βασίλη Σκουλά.
που αξιζουν στη ζωη...
Ειναι αυτες
που το συναισθημα...
ξεπερασε την λογικη...
Οι πιο όμορφοι άνθρωποι που έχουμε γνωρίσει είναι αυτοί που έχουν γνωρίσει την ήττα, γνώρισαν τον πόνο, γνώρισαν την πάλη, γνώρισαν την απώλεια, και βρήκανε τον δρόμο τους στα βάθη. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μία εκτίμηση, μία ευαισθησία, και μία κατανόηση της ζωής που τους γεμίζει με συμπόνια, ευγένεια, και μία βαθιά αγάπη. Οι όμορφοι άνθρωποι δεν τυχαίνουν έτσι απλά..
Είναι πουλιά ταξιδεμένα, έχουν πετάξει μακριά. Μοιράσανε τον χρόνο τους σε τόπους διαφορετικούς. Σε όλους έδωσαν, από όλους κάτι πήραν. Γέμισαν εικόνες, ρούφηξαν μυρωδιές, άγγιξαν το κρύο και τη ζέστη, άκουσαν μελωδίες και κραυγές, γεύτηκαν την ζωή και τον έρωτα. Και ερωτεύτηκαν τελικά την ίδια τη ζωή.
μην τύχει και τη δει καμια ελπίδα
και έρθει να σου αλλάξει διαδρομές.."
στο παρον μου...
Να σωσω οτιδηποτε
αν σωζεται...!!!
Δεν θα γινουν ποτε ξανα στιγμες...!!!
''Σου μιλαώ εδώ σ'αυτό το ψεύτη τον καιρό
Για όνειρα που άφησα στη μέση
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να ανατρέψει..
Εγώ χαράμισα τα πιο καλά μου χρόνια
Να περιμένω μιας αγάπης γυρισμό
Έχτιζα πύργους από άμμο και κοχύλια
Και έκλεινα μέσα εκεί χιλιάδες σ'αγαπω
Εδώ δε ζήτησα βοήθεια από κανένα
Πάντα πετούσα στο δικό μου ουρανό
Και ήρθαν στιγμές που τα πληγώσαν τα φτερά μου
Μα εγώ συνέχισα και έτσι να πετώ
Μου μιλάς και εσύ και μου ματώνεις μια πληγή
Που έχω μέσα μου και έχει ριζώσει
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να σκοτώσει
Εγώ χαράμισα τα πιο καλά μου χρόνια
Να περιμένω μιας αγάπης γυρισμό
Έχτιζα πύργους από άμμο και κοχύλια
Και έκλεινα μέσα εκεί χιλιάδες σ'αγαπω
Εδώ δε ζήτησα βοήθεια από κανένα
Πάντα πετούσα στο δικό μου ουρανό
Και ήρθαν στιγμές που τα πληγώσαν τα φτερά μου
Μα εγώ συνέχισα και έτσι να πετώ...
ποτέ δε διάλεξα καιρό, για να πετώ......''
Βασίλη Σκουλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου